Wyobraź sobie, że podczas spaceru zauważasz, jak słońce przedziera się przez liście drzew, a Ty zatrzymujesz się na chwilę, by to po prostu zauważyć i docenić. To nie lenistwo, ale praktyka uważności i doceniania drobnych przyjemności, która wzmacnia poczucie sensu i obecności w życiu – jedna z podstaw psychologii pozytywnej.

Albo: masz gorszy dzień, więc zamiast sięgać po telefon i scrollować media społecznościowe, decydujesz się wysłać wiadomość z uznaniem lub wdzięcznością do kogoś bliskiego. Taki drobny akt życzliwości nie tylko poprawia nastrój, ale też wzmacnia relacje – a silne relacje są kluczowym czynnikiem dobrostanu.

Inny przykład? Zamiast narzekać, że nie udało się osiągnąć wszystkiego z listy zadań, zatrzymujesz się na moment, by zauważyć, co mimo wszystko zrobiłeś dobrze. Może wykazałeś się cierpliwością w trudnej rozmowie albo udało Ci się nie zareagować impulsywnie – to właśnie refleksja nad swoimi mocnymi stronami w praktyce.

A może prowadzisz „dziennik sukcesów”, w którym zapisujesz nie tylko wielkie osiągnięcia, ale też małe kroki – np. że udało Ci się powiedzieć „nie” tam, gdzie zwykle ulegałeś. To sposób na wzmacnianie poczucia sprawczości i kompetencji, co zwiększa odporność psychiczną.

Psychologia pozytywna nie oznacza ignorowania trudności – wręcz przeciwnie. Uczy, jak świadomie kierować uwagę na to, co działa, co jest wartościowe i co może być źródłem siły. Dzięki temu łatwiej jest mierzyć się z wyzwaniami i budować trwalsze poczucie dobrostanu.